Op 28 juni is de Gerda Tarobrug over de Merdekagracht in Amsterdam IJburg opgeleverd door Ballast Nedam Connect. Het is de eerste brugverbinding, aan de zuidkant, tussen het Centrumeiland en Strandeiland. Op Strandeiland gaan 8.000 woningen verrijzen. De brug krijgt een belangrijke functie als route voor bouwverkeer. In de toekomst zal het ook een hoofdroute zijn voor ontsluiting van de nieuwe wijk Strandeiland, met name van de Muidenbuurt aan de zuidzijde. Er is twee jaar aan de brug gewerkt.
Strandeiland is de fase van aanleg van de eerste bouwwegen aan. Ook is de gemeente Amsterdam gestart met de aanleg van de eerste kabels en leidingen voor elektriciteit, telecom, drinkwater en riolering. De eerste woningen worden gebouwd in 2024 en nog in datzelfde jaar opgeleverd, zo is de planning.
Ontwerp
Het ontwerp van de Gerda Tarobrug is van Benthem Crouwel Architekten. De brug heeft een staalbetonnen draagconstructie, waarbij het staal en het beton volledig met elkaar samenwerken. Zo’n geïntegreerde staalbetonconstructies is een zeldzaamheid in Nederland. De overspanning wordt gedragen door pijlers in de vorm van de ribben van een op de punt staande piramide. De brug heeft twee rijbanen met aan weerszijden twee voet-/fietspaden.
Natuurinclusief
Het water aan de zuidkant van de Gerda Tarobrug en bij de Diemervijfhoek is beschermd natuurgebied. Er komen daarom geen steigers of aanlegplekken bij de brug. De recreatievoorzieningen op Strandeiland zijn geconcentreerd bij Strand IJburg. Ook de bouw van de brug sluit aan bij de natuurlijke omgeving. Onder de brug zitten vleermuiskasten, zodat vleermuizen zich kunnen nestelen, volgens de gedachte dat mens en natuur naast elkaar moeten kunnen leven. Ook in de keuze van verfsoorten heeft duurzaamheid geprevaleerd. En het vervoer van de brugdelen is over water gegaan om CO2-uitstoot door vrachtverkeer te beperken. Deze uitgangspunten blijven ook in het toekomstig beheer en onderhoud van kracht.
Bruggenfamilies op IJburg
IJburg bestaat uit een aantal eilanden, en is dus rijk aan bruggen. Die zijn in hun ontwerp geclusterd. De Gerda Tarobrug hoort bij de familie van buitenwaterbruggen, evenals de Margaret Bourke-Whitebrug tussen Haveneiland en Centrumeiland. De brug is vernoemd naar de Duitse oorlogsfotografe Gerda Taro (pseudoniem van Gerta Pohorylle, 1910-1937). Ze streed tegen het nazisme en werd in 1933 opgepakt voor het verspreiden van anti-nazipropaganda. Ze wordt gezien als de eerste fotografe die aan het front stierf.
